De jacht is geopend: huizen, eilandjes en verdwaalde pepernoten

De zomer van 2026 voelt nog ver weg, maar in ons hoofd, en inmiddels ook in onze agenda's, zijn we al volop onderweg naar Zweden. Emigreren doe je niet even tussendoor. Dat blijkt maar weer. Terwijl de verhuisdozen zich langzaam vermenigvuldigen, zijn we officieel begonnen aan één van de spannendste onderdelen van dit avontuur: de jacht op een huis.

Dagelijks scrollen naar Zweedse parels

Al maanden kijken we dagelijks naar nieuw aanbod. Dat is inmiddels een vast ritueel geworden. Thee erbij, funda-achtige Zweedse websites open en zoeken maar.
We weten ook: de huizenmarkt in Zweden is seizoensgebonden. In de herfst en winter verschijnen er aanzienlijk minder huizen online dan in het voorjaar en de zomer. Dus grote kans dat de échte zoekbom pas in het voorjaar losbarst.

Maar… vorige week zat er ineens zo'n parel tussen waarvan je hart even een sprongetje maakt.

Een huis… op een eiland

Ja. Je leest het goed.
Een huis op een eigen eilandje.

Niet ergens midden in de wildernis hoor, want met een bootje ben je vanaf je eigen aanlegsteiger in twee minuten op het vasteland.
Het huis ligt tussen de bomen, met uitzicht over het water. Natuur. Rust. Stilte. Zo'n plek waar je vanzelf zachter gaat praten.

Onze verhoogde hartslag resulteerde in een snelle actie: hop, het huis in WhatsApp naar onze ouders.

Familie-app paniek (en een vader met een koelkast)

Mijn vader, die eerder nog enthousiast had aangeboden te helpen rondom de verhuizing, zag zichzelf mogelijk ineens al in een sloep met een koelkast richting eiland varen.
Of, minstens zo realistisch, aan de bel trekken aan de overkant, voor familiebezoek. Hopend dat wij hem zouden horen om hem op te komen halen bij het haventje.

We konden hem geruststellen. Hoe prachtig ook… praktisch is het niet.
Met twee schoolgaande kinderen die elke ochtend met de boot over zouden moeten? Nee. Dat werd 'm niet.
Dus: droom opgeborgen, glimlach gebleven, en de zoektocht gaat verder.

Laatste keer Sinterklaas

Tussen alle grote beslissingen door nemen we ook bewust afscheid van tradities.
We hebben namelijk onze laatste Sinterklaasviering gehad.

De pepernoten? Heerlijk. Die blijven misschien nog wel eens verschijnen.
Maar de Sint zelf… die mag in Nederland blijven.

Samen met de kinderen kiezen we voor een nieuwe traditie: Kerst vieren met cadeaus en meer aandacht voor elkaar.
Iedereen koopt een cadeau voor ieder gezinslid en geeft dit met de kerst.
De geboorte van Jezus blijft centraal staan, er komt alleen meer aandacht voor elkaar bij. En dat voelt heel goed.

Intens genieten

En ons leven nu? Het voelt momenteel… intenser.
Alles krijgt meer gewicht:
– oppassen op nichtjes
– met anderen uit eten
– verjaardagen
– boswandeldates
– familie en vrienden zien

Je weet: dit gaat straks anders zijn. Minder vanzelfsprekend.
Dus we zijn er nu voor 200%. En eerlijk? Dat maakt het leven op dit moment alleen maar rijker.

Spanning rond werk

Niet alles ligt al vast.
Mijn baan is nog een spannend punt. Ik heb het verzoek bij mijn huidige werkgever neergelegd om remote te mogen blijven werken, maar de knoop is nog niet doorgehakt.

Dat vraagt vertrouwen. En tijd.
Toch hopen we dat er snel duidelijkheid komt.

Legere kasten, vollere opslagbox

Ondertussen gebeurt er iets geks in huis.
De kasten worden leger en leger.
De opslagbox wordt voller en voller.

En toch…
Gaan er ook weer spullen uit die box.
Zo stond ik vorige week opnieuw in de opslag, omdat slippers en borduurwerkjes toch ineens nodig bleken te zijn.

Onze kledingkasten? Nog nooit zo leeg geweest.
Zomerkleding past per persoon in één verhuisdoos.
Je vraagt je soms serieus af: ruimen we niet teveel op?

Maar hé, het voelt lichter. Letterlijk en figuurlijk.

Binnenkort online: Huisje Thuis wegwijzers

En dan nog iets anders.

Vanaf het moment dat we besloten te gaan wonen in Zweden, wist ik één ding zeker:
een paar lijstjes en een verhuisdoos zijn niet genoeg.

Er komt in onze voorbereiding zóveel op ons af:
formulieren, vertalingen, regels, maar ook prachtige verhalen, fijne podcasts en goudmijnen van websites.

Omdat ik vast niet de enige ben die soms door de bomen het bos niet meer ziet, komt er binnenkort iets nieuws online op de site:

Huisje Thuis wegwijzers

Een plek waar ik alles verzamel wat ons helpt (of gewoon blij maakt) tijdens onze emigratie.
Zie het als mijn digitale notitieboek vol tips, fouten, aha-momenten en enthousiasme.

Alles wat bijdraagt aan ons nieuwe Huisje Thuis in Zweden.
Houd de site in de gaten en kom daar zeker even kijken. Want misschien heb jij er ook wel iets aan?

Tot de volgende stap

De huizenjacht is geopend.
De tradities verschuiven.
De kasten raken leeg.
En het hart? Dat vult zich.

Vi ses! (Tot ziens) 🇸🇪