Help, ons huis is te perfect! (En we emigreren pas volgend jaar)
We hebben het gedaan. In de afgelopen weken zijn wij, gewapend met vuilniszakken, dozen, te kleine verhuisdozen en een oneindige to-do-lijst, als een wervelstorm door ons huis én tuin geraasd. Alsof we morgen al met de sleutels van ons nieuwe Zweedse leven staan te wapperen. Maar... dat duurt dus nog bijna een jaar.
En toch… stonden we vandaag samen paraat voor het klapstuk van deze fase: de fotograaf kwam. Voor de verkoop van ons huis. En dat betekent: geen rommelhoekjes, geen kapstok met daaraan tien jassen, geen vergeten plantjes in te tuin. Nee. Alles moest spik en span zijn. Alsof de koningin kwam lunchen. Of, realistischer: alsof héél Funda straks ons huis binnenkomt wandelen.
Zweedse keuzes: meenemen of dumpen
Tijdens deze opruimwoede gingen we meedogenloos te werk. Alles wat in onze handen kwam kreeg direct een sticker-op-afstand:
Gaat mee naar Zweden
Blijft hier (en dus naar vrienden, familie, kringloop, Vinted of Marktplaats)
Moet naar de opslag
Of gewoon... wég ermee
En ondertussen deden we klusjes waarvan we dachten dat we ze "ooit nog wel een keer" gingen doen. Trap geschilderd? Check. Deur bijgewerkt? Dubbel check. Nieuwe planten geplant in de tuin alsof we nooit van plan zijn te vertrekken? Jep. Zelfs de stoep vóór het huis is onkruidvrij. Je zou denken dat er een inspectieteam langskomt met witte handschoentjes aan.
Gisteravond om tien uur hebben we nog de keuken staan poetsen. Tien uur. 's Avonds.
Een galm en een kriebel
En toen was het huis ineens... perfect. Té perfect. Alsof de ziel van ons gezinsleven in dozen is gestopt. Elke kamer galmt. Zelfs de wc klinkt als een kathedraal.
En dat geeft een kriebel in de buik. Geen idee wat voor soort kriebel het is. Is het spanning? Is het zenuwen omdat we het leven in Zweden nog niet 100% hebben uitgestippeld? Of lijkt het gewoon een beetje op verliefdheid?
Ik laat het even in het midden.
Een stap dichterbij
Wat wel zeker is: het huis gaat binnenkort online. En dan kijkt het halve dorp (en waarschijnlijk het halve internet) mee. Spannend, maar ook definitief. En dus ineens heel écht. We mogen deze opschoonklus trouwens nog een paar keer overdoen: tijdens de kijkdagen en wanneer we echt vertrekken.
Tot slot...
We zijn nog lang niet weg. Maar vandaag voelde het alsof we een eerste doos met toekomst hebben ingepakt. Of we de eerste steen hebben gelegd van ons Zweedse avontuur. Of eigenlijk... alsof we op Funda staan te daten met mensen die straks ons huis willen overnemen.
Wordt vervolgd.
Ben je ook Zweden-verliefd, heb je een gouden tip of wil je gewoon weten of ik al elanden heb gezien? Stuur me een berichtje, ik bijt niet (behalve als er kanelbulle is). Je kunt dit doen naar: contact@huisjethuis.eu