Van Funda naar fika: Onze route naar Zweden begint met een virtuele rondleiding door ons eigen huis

05-10-2025

Misselijk van Funda

Het begon allemaal met Funda. Niet met een leuk scrollmomentje op zondagavond onder een dekentje, maar met onze eigen woning. Daar stond-ie ineens: fris in de lak, strak opgeruimd, en glanzend op internet. Inclusief professionele foto's, een virtuele rondleiding (ja echt, je kunt á la Sims gewoon door ons huis lopen!) en, alsof dat nog niet futuristisch genoeg is, een knop om alle meubels in één klik te verwijderen.

Ik zweer het: áls ik met die knop straks ook al onze spullen in een verhuiscontainer kan teleporteren, dan teken ik direct.

Het bord in de voortuin en kinderlijke realiteit

De echte klap kwam toen het 'Te koop' bord de grond in ging. Terwijl Funda ons een volwassen realiteitsmomentje gaf, kreeg het bord in de tuin precies dat effect op de kinderen. Tranen, vragen, onrust. "Gaan we vandaag al weg?" Nee schat, dat duurt echt nog wel even.

Het 'Te koop' bord in onze voortuin. (Foto: eigen beheer)
Het 'Te koop' bord in onze voortuin. (Foto: eigen beheer)

We zijn begonnen met emigratieboeken voor de kinderen. Tekenen, stickeren, schrijven en vooral praten over wat we achterlaten en wat er komt. Er is al flink wat afgetekend en de eerste foto's liggen klaar om ingeplakt te worden. Nog even en het wordt een soort visueel emigratiedagboek voor het hele gezin.

Aan de slag met het emigratieboek. (Foto: eigen beheer)
Aan de slag met het emigratieboek. (Foto: eigen beheer)

Hej hej, taalcursus!

Naast dozen inpakken en chaos managen, doen we ook aan studeren. Echt waar. Niels volgt Zweeds in Utrecht, en ikzelf... ja ik volg het aan de Universiteit van Wageningen. Iets met een bucketlist, zonder dat dit erop stond.

En hoewel ik vroeger spontaan ging hyperventileren bij Duits of Engels op school, kan ik nu echt genieten van Zweeds leren. De klanken, de woorden, de eerste gesprekjes. Stiekem hoop ik binnenkort al de IKEA-instructies zonder handleiding te begrijpen.

De Universiteit van Wageningen. (Foto: eigen beheer)
De Universiteit van Wageningen. (Foto: eigen beheer)

Chaos is een keuze (die wij niet bewust maakten)

Het idee dat je rustiger gaat leven door te emigreren is... hoe zal ik het zeggen... pure fictie. Want nee, het is niet zo dat je stopt met je leven hier en dan lekker ontspannen het emigratieplan uitwerkt.

Het leven dendert door:

  • Kind ziek

  • Wasmanden vol

  • Dochter leert fietsen (yes!)

  • Verjaardagen

  • Open Huizen Dag

  • Schoolactiviteiten

  • Werk

  • En ja, taalcursus op donderdagavond met wallen tot op je studieboek

Plan B? Wat is dat?

Soms vraagt iemand wat ons plan B is. En eerlijk? Die is er niet. Het plan is Zweden. En als het tegenzit? Dan lossen we het op. Daar. Ter plekke. Want wie een plan B heeft, valt er ook sneller op terug. En wij vallen liever in een sneeuwbank dan in een plan B.

Op naar het volgende hoofdstuk

En zo struikelen we verder richting Zweden, tussen de verhuisdozen, taallessen, kindertekeningen en de permanente staat van "was de strijkbout al in de opslag of nog hier?". Soms voelt het als een goed doordacht plan, andere dagen meer als een aflevering van Ik Vertrek, maar dan zonder cameraploeg (gelukkig, want velen van jullie gaven aan dat dit programma nog kandidaten zoekt. Ons niet gezien.).

Wat vaststaat: we gaan. Niet omdat het makkelijk is, maar omdat het kan.

Dus, adem in, adem uit… en hej då Nederland, we komen er  binnenkort aan. Met kinderen, koffers, knuffels en een hoofd vol Zweedse woordjes die we nog nét niet goed uitspreken.


Nieuwsgierig geworden naar ons huis? Neem gerust een kijkje: Ons huis

Dit zijn de emigratieboeken die we gebruiken, mocht je zelf gaan emigreren en ook je kinderen goed voor willen bereiden: Emigratieboeken


Ben je ook Zweden-verliefd, heb je een gouden tip of wil je gewoon weten of ik al elanden heb gezien? Stuur me een berichtje, ik bijt niet (behalve als er kanelbulle is). Je kunt dit doen naar: contact@huisjethuis.eu