Huisje thuis
Laura Rooijackers
Blogger & emigrant
Over mij: wie hier schrijft (en waarom)
Hoi! Leuk dat je op m'n blog bent beland, al was je misschien eigenlijk op zoek naar recepten voor kanelbullar of het weerbericht in Karlstad. In dat geval: welkom toch, blijf vooral hangen.
Ik ben 35 jaar, moeder van Bram en Bente, getrouwd met Niels (die gelukkig net zo gek is als ik. Handig, want we hebben nogal een plan...). We zijn een gezin dat houdt van natuur, rust, ruimte, reizen, ontdekken en soms nét iets te veel spullen in de auto proppen voor een nieuwe reis.
Waar je me voor wakker mag maken?
Nou, liever niet wakker maken eigenlijk, tenzij je een bord met verse kanelbullar en een kaart van Zweden meeneemt. Dan praten we. Want daar zijn we dus verliefd op geworden:
Zweden.
Niet op die Ikea-balletjes (oké, misschien ook een beetje), maar op:
de uitgestrekte natuur,
de vriendelijke mensen (die je vooral niet lastigvallen),
de ruimte,
de privacy,
het leven met de seizoenen,
en het feit dat je gewoon drie minuten stil kunt zijn zonder dat iemand vraagt of je boos bent.
Reizen? Ja, graag. En vaak.
We zijn meerdere keren met de auto naar Schotland geweest (waar het landschap net zo ruig is als m'n kapsel na een nacht kamperen), en zelfs een keer met de motor. Spannend, vooral omdat onze route voornamelijk uit bochten en smalle weggetjes bestond in plaats van een duidelijke horizon in het zicht.
Ook stond IJsland op het lijstje (check!), net als Denemarken, Noorwegen en Zweden. En steeds weer dachten we hetzelfde:
"Zouden we hier kunnen wonen?"
Na jarenlang dromen, twijfelen, overwegen, lijstjes maken en nog eens dromen, hebben we de knoop doorgehakt:
We gaan het doen.
Plan: Emigratie. Tijdlijn: zomer 2026.
(Als we tegen die tijd een huis hebben gevonden met een stuk land waar we niet spontaan op verdwalen.)
We zijn druk bezig met alles regelen. Van huis opruimen tot Zweeds leren ('Hej hej!'), van documenten verzamelen tot alvast fantaseren over onze eerste fika in de tuin met uitzicht op... nou ja, hopelijk geen buren.
Waarom deze blog?
In eerste instantie voor familie, vrienden en bekenden die mee willen leven (lees: gluren bij de emigrerende buren). Maar elke verdwaalde internetreiziger is welkom.
Dus lees mee, lach mee, huil mee als we weer een formulier verkeerd invullen, en ontdek hoe het is om geen avontuur, maar een nieuw leven te beginnen.
Välkommen!
Wil je weten hoe emigreren voelt? Spoiler: er zit sneeuw bij.
>>>
Schrijf je in voor de updates van nieuwe blogs!
Ben je ook Zweden-verliefd, heb je een gouden tip of wil je gewoon weten of ik al elanden heb gezien? Stuur me een berichtje, ik bijt niet (behalve als er kanelbulle is). Je kunt dit doen naar: contact@huisjethuis.eu of kijk op Facebook.